Archiwa tagu: życiorys chronologiczny

jeden z rodzajów życiorysu

Elementy życiorysu – cz. 1. Dane osobowe

Dodaj komentarz

Zanim zaczniesz pisać swoje CV, musisz wiedzieć, z jakich części może się ono składać. W zależności od twojego doświadczenia zawodowego oraz od tego, co w nim chcesz podkreślić, niektóre części możesz pominąć lub przedstawić je w różnej kolejności.

Część 1 – Dane osobowe

Bez względu na rodzaj CV, na samym początku należy umieścić dane osobowe.

1. Imię i nazwisko

Możesz je wyróżnić nieco większą czcionką.

2. Data i miejsce urodzenia

Nie obawiaj się podać swojego wieku. Jeżeli tego nie zrobisz, to rekrutujący i tak spróbuje go sobie obliczyć. Jako że będzie to robił w pośpiechu, jest duża szansa, że się pomyli, i to na
twoją niekorzyść. Chyba wolisz tego uniknąć, prawda?

3. Adres

Tu wpisz adres, pod jakim cię można zastać, albo na który ma być słana korespondencja. Zauważyłam, że wielu ludzi podaje w życiorysie swój adres zameldowania, a nie zamieszkania. Wbrew pozorom to może mieć kilka konsekwencji. … Czytaj dalej

Reklama

Elementy życiorysu – cz. 2 – Cel zawodowy

Dodaj komentarz

Część 1 – Dane osobowe jest dostępna tutaj.

Część 2 – Cel zawodowy

Cel ZawodowyKiedy warto wpisać swój cel zawodowy? Jeżeli jesteś zdeterminowany, aby dostać się na konkretne stanowisko. Jeśli nie wysyłasz swojego CV jako odpowiedzi na ogłoszenie o pracy, ale chcesz je umieścić w bazie danych CV firmy lub agencji doradztwa personalnego. Jeżeli odpowiadasz na oferty pracy na różnych stanowiskach i zamieszczasz w życiorysie cel zawodowy, to z pewnością przyda ci się kilka wersji CV. Jeżeli próbujesz się przebranżowić, to właśnie to miejsce w życiorysie może ci pomóc, gdyż jasno przedstawisz swoje zamierzenia. Cel zawodowy powinien być jak najbardziej konkretny, by było widać, że zmierzasz w konkretnym kierunku, ale postaraj się, by był on również w miarę elastyczny. Oczywiście będzie to zależało od twoich potrzeb.

Część 3 – Osiągnięcia jest dostępna tutaj.
Część 4 – Krótka charakterystyka jest dostępna tutaj.
Część 5 – Wykształcenie jest dostępna tutaj.
Część 6 – Doświadczenie zawodowe jest dostępna tutaj.
Część 7 – Umiejętności jest dostępna tutaj.
Część 8 – Kompetencje jest dostępna tutaj.
Część 9 – Zainteresowania jest dostępna tutaj.
Część 10 – Klauzula jest dostępna tutaj.

*****************************************************

Powyższy wpis jest fragmentem wydanego przez Złote Myśli poradnika “Praca dla Absolwenta”, który otrzymał nagrodę za Najlepszy Poradnik Roku 2013 w konkursie E-book Roku 2013

Elementy życiorysu – cz. 1. Dane osobowe

Dodaj komentarz

Zanim zaczniesz pisać swoje CV, musisz wiedzieć, z jakich części może się ono składać. W zależności od twojego doświadczenia zawodowego oraz od tego, co w nim chcesz podkreślić, niektóre części możesz pominąć lub przedstawić je w różnej kolejności.

Część 1 – Dane osobowe

Bez względu na rodzaj CV, na samym początku należy umieścić dane osobowe.

1. Imię i nazwisko

Możesz je wyróżnić nieco większą czcionką.

2. Data i miejsce urodzenia

Nie obawiaj się podać swojego wieku. Jeżeli tego nie zrobisz, to rekrutujący i tak spróbuje go sobie obliczyć. Jako że będzie to robił w pośpiechu, jest duża szansa, że się pomyli, i to na
twoją niekorzyść. Chyba wolisz tego uniknąć, prawda?

3. Adres

Tu wpisz adres, pod jakim cię można zastać, albo na który ma być słana korespondencja. Zauważyłam, że wielu ludzi podaje w życiorysie swój adres zameldowania, a nie zamieszkania. Wbrew pozorom to może mieć kilka konsekwencji.

Czytaj dalej →

Wiwat otwarty umysł! – cz. 7 – Wnioski

Dodaj komentarz

Część 1 – Szukanie pracy tylko gdy ma się nóż na gardle jest dostępna tutaj.
Część 2 – Jak Krysia wpadała w coraz gorsze tarapaty jest dostępnatutaj.
Część 3 – Czy można było inaczej? jest dostępna tutaj.
Część 4 – Tylko znajomości się liczą? jest dostępna tutaj.
Część 5 – Jak Beata marnowała czas jest dostępna tutaj.
Część 6 – Ogłaszam wszem i wobec… jest dostępna tutaj.

Część 7 – Wnioski

Interesowanie się nową posadą dopiero wtedy, gdy grozi nam głód, oraz zostawienie wszystkiego w rękach (nawet wpływowych) znajomych może doprowadzić do kłopotów.

Nawet jeśli będziesz miał dobrą pracę, zajrzyj od czasu do czasu na portal z ofertami zatrudnienia. Wyślij swoje dokumenty. Sprawdź się na rozmowie kwalifikacyjnej. Zawsze możesz nie przyjąć oferty.

Owszem, będzie bardzo fajnie, jeśli znajomi pomogą w trudnej sytuacji, ale licz też na siebie. Znajomi mogą ułatwić kontakty i zarekomendować Cię w jakiejś firmie, ale o stanowisko trzeba będzie walczyć samemu.

**************************************
Powyższy artykuł ukazał się w magazynie “Semestr”

Wiwat otwarty umysł! – cz. 6 – Ogłaszam wszem i wobec…

Dodaj komentarz

Część 1 – Szukanie pracy tylko gdy ma się nóż na gardle jest dostępna tutaj.
Część 2 – Jak Krysia wpadała w coraz gorsze tarapaty jest dostępna tutaj.
Część 3 – Czy można było inaczej? jest dostępna tutaj.
Część 4 – Tylko znajomości się liczą? jest dostępna tutaj.
Część 5 – Jak Beata marnowała czas jest dostępna tutaj.

Część 6 – Ogłaszam wszem i wobec…

ale co? Wielokrotnie zdarzyło mi się dostać maila, z którego dowiadywałam się, że czyjaś znajoma szuka pracy i w zasadzie może robić wszystko. Owszem, warto informować jak największą liczbę osób, które mogą wiedzieć coś o potencjalnych wakatach, ale trzeba przy tym opisać szczegółowo nasze doświadczenie, zainteresowania oraz charakter poszukiwanej pracy. Jeżeli informujemy, że podejmiemy każdą pracę, trudno będzie następnie pokazać, że kandydat jest zmotywowany do odpowiadania na konkretną ofertę. Jeżeli zaś przekażemy więcej szczegółów, nasi znajomi będą mogli zastanowić się, kto poszukuje osoby takiej jak my, i następnie skierować informację o nas do właściwego adresata.

Część 7 – Wnioski jest dostępna tutaj.

**************************************
Powyższy artykuł ukazał się w magazynie “Semestr”

Wiwat otwarty umysł! – cz. 5 – Jak Beata marnowała czas

Dodaj komentarz

 

Część 1 – Szukanie pracy tylko gdy ma się nóż na gardle jest dostępna tutaj.
Część 2 – Jak Krysia wpadała w coraz gorsze tarapaty jest dostępna tutaj.
Część 3 – Czy można było inaczej? jest dostępna tutaj.
Część 4 – Tylko znajomości się liczą? jest dostępna tutaj.

Część 5 – Jak Beata marnowała czas…

korzonkiW firmie szykowały się zwolnienia grupowe i Beata wiedziała, że grozi jej utrata pracy. Poszła na zwolnienie lekarskie (teoretycznie leczyła korzonki). Niezbyt jej się to chwali, gdyż tak naprawdę była zdrowa, chciała tylko odwlec moment rozstania się ze stanowiskiem. Lawirowała tak przez ponad 2 miesiące. Zamiast przez ten czas intensywnie szukać pracy, kompletnie nic nie robiła. Ulegając stereotypowi, że pracę znajdzie się przez znajomych, stwierdziła, że jedyny trud, jaki powinna podjąć, to ogłosić znajomym, że szuka zatrudnienia. Owszem, miała szczęście i ktoś jej pomógł. Tylko że praca, którą otrzymała, była słabo płatna. Niestety Beata musiała ją przyjąć, bo nie miała żadnej alternatywy. Stało się tak, gdyż nie szukała niczego na własną rękę.

Część 6 – Ogłaszam wszem i wobec… jest dostępna tutaj.
Część 7 – Wnioski jest dostępna tutaj.

**************************************
Powyższy artykuł ukazał się w magazynie “Semestr”

Wiwat otwarty umysł! – cz. 4 – Tylko znajomości się liczą?

Dodaj komentarz

Część 1 – Szukanie pracy tylko gdy ma się nóż na gardle jest dostępna tutaj.
Część 2 – Jak Krysia wpadała w coraz gorsze tarapaty jest dostępna tutaj.
Część 3 – Czy można było inaczej? jest dostępna tutaj.

Część 4 – Tylko znajomości się liczą?

Znajomości smallKolejny stereotyp, który ogranicza wielu ludzi, mówi o tym, że bez znajomości nie ma szans na żadną pracę. Oczywiście znajomości są bardzo cenne w procesie poszukiwania zatrudnienia. O tym, jak stać się widocznym dla potencjalnego pracodawcy, można przeczytać w rozdziale poradnika „Praca dla Absolwenta” pt. „Łowcy i poszukiwacze – jak trafić na ciekawą ofertę”. Prawda jest jednak taka, że czym innym jest zasięgnięcie u znajomych języka, czy tam, gdzie pracują, nie ma wakatów i czy mogliby nas zarekomendować, a czym innym liczenie na to, że znajomi odwalą za nas całą czarną robotę, wyszukają wolny etat, podszepną informację o ogłoszeniu, które ostatnio się pojawiło, i wreszcie przekonają zarząd firmy, że bez względu na nasze umiejętności należy nas zatrudnić. Konsekwencje mogą być takie jak w przypadku Beaty.

Część 5 – Jak Beata marnowała czas jest dostępna tutaj.
Część 6 – Ogłaszam wszem i wobec… jest dostępna tutaj.
Część 7 – Wnioski jest dostępna tutaj.

**************************************
Powyższy artykuł ukazał się w magazynie “Semestr”

Wiwat otwarty umysł! – cz. 3 – Czy można było inaczej?

Dodaj komentarz

Część 1 – Szukanie pracy tylko gdy ma się noż na gardle jest dostępna tutaj.
Część 2 – Jak Krysia wpadała w coraz gorsze tarapaty jest dostępna tutaj.

Część 3 – Czy można było inaczej?

Wielu moich znajomych traktuje zmianę pracy jako kolejną możliwość rozwoju, awansu oraz poprawy sytuacji finansowej. Dlatego nawet mając pewne zatrudnienie, rozglądają się za innymi możliwościami. Gdy pojawia się okazja, mogą spokojnie zastanowić się, czy chcą z niej skorzystać, czy też wolą poczekać na inną, lepszą. Są aktywni, a nie bierni, i dzięki temu sami decydują, gdzie chcą pracować i na jakich warunkach. Do dokonywania wyboru nie zmusza ich życie.

Część 4 – Tylko znajomości się liczą? jest dostępna tutaj.
Część 5 – Jak Beata marnowała czas jest dostępna tutaj.
Część 6 – Ogłaszam wszem i wobec… jest dostępna tutaj.
Część 7 – Wnioski jest dostępna tutaj.

**************************************
Powyższy artykuł ukazał się w magazynie “Semestr”

Wiwat otwarty umysł! – cz. 2 – Jak Krysia wpadała w coraz gorsze tarapaty

Dodaj komentarz

Część 1 – Szukanie pracy tylko gdy ma się noż na gardle jest dostępna tutaj.

Część 2 – Jak Krysia wpadała w coraz gorsze tarapaty.

 

KelnerkaKrysia pracowała jako kelnerka w hotelu znanej globalnej sieci. Jednak jej umowa powoli dobiegała końca. Póki miała pracę, nie myślała o kolejnej, choć wiedziała, że za kilkanaście tygodni skończy jej się zatrudnienie. Gdy umowa dobiegła końca, została bezrobotna i nie miała żadnego alternatywnego źródła dochodów. Musiała zapożyczyć się u znajomych, by przeżyć kolejnych kilkanaście tygodni. W tym czasie poszukiwała zatrudnienia. Oczywiście zdobycie w miarę dobrze płatnego stanowiska wymaga czasu, a Krysia go nie miała. Tymczasem jej długi rosły. Dlatego gdy tylko dostała pierwszą ofertę pracy, zgodziła się bez wahania. Niestety wynagrodzenie było bardzo marne i brakowało jej na życie. W związku z tym nie tylko nie spłaciła zaciągniętych pożyczek, ale musiała prosić o wsparcie kolejnych znajomych.

Część 3 – Czy można było inaczej? jest dostępna tutaj.
Część 4 – Tylko znajomości się liczą? jest dostępna tutaj.
Część 5 – Jak Beata marnowała czas jest dostępna tutaj.
Część 6 – Ogłaszam wszem i wobec… jest dostępna tutaj.
Część 7 – Wnioski jest dostępna tutaj.

**************************************
Powyższy artykuł ukazał się w magazynie “Semestr”

Wiwat otwarty umysł! cz. 1 – Szukanie pracy tylko wtedy gdy się ma nóż na gardle

Dodaj komentarz

Nóż na gardleZakończenie roku akademickiego już za nami i duża część młodych ludzi myśli o tym, jakby tu zarobić trochę gotówki w czasie wakacji. Dla absolwentów uczelni to jeszcze gorętszy okres, gdyż dla nich jest to czas poszukiwania ofert praktyk, stażu albo nawet stałej pracy. … Czytaj dalej